
لاگون چیست؟
لاگون یکی از محبوب ترین روش ها برای تصفیه ی فاضلاب در سراسر جهان است که از ساده ترین و کم هزینه ترین آنها نیز به شمار میرود.
لاگون ها به ویژه برای جوامع کوچک بسیار مناسب هستند زیرا ساخت لاگون، بهره برداری و نگهداری آن نسبت به سایر سیستم ها هزینهی کمتری دارد.
تصفیه ی فاضلاب به روش لاگون به زمین بیشتری نیاز دارد، اما زمین معمولا در مناطق روستایی در دسترس و ارزانتر است. لاگون ها در بسیاری از املاک اجاره ای فصلی و مناطق تفریحی به خوبی کار میکنند، زیرا آنها قادر به کار در دوره های متناوب استفادهی سبک یا سنگین هستند.
انواع لاگون شامل لاگون بی هوازی، لاگون هوازی طبیعی و لاگون هوادهی می شود. همچنین طراحی موازی و سری لاگون را باید مورد توجه قرار داد. شرکت پرتو کنترل هوشمند آمادگی هرگونه مشاوره در زمینهی استفاده از لاگون را دارد.
تعریف لاگون :
لاگون ها حوضچه هایی هستند که برای دریافت، نگهداری و تصفیه ی فاضلاب برای مدت زمانی از پیش تعیین شده طراحی شده اند. در صورت لزوم، آنها با مواد خاک رس یا یک آستر مصنوعی پوشانده شده اند تا از نشت به آب زیرزمینی جلوگیری کنند.
در لاگون، فاضلاب از طریق ترکیبی از فرآیندهای فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی تصفیه میشود. بسیاری از مراحل تصفیه به طور طبیعی انجام میشود، اما برخی از سیستم ها از دستگاه هوادهی برای افزودن اکسیژن به فاضلاب استفاده می کنند.
هوادهی باعث کارایی بیشتر تصفیه می شود، بنابراین نیاز به سطح زمین کمتری است
. از هواده ها (بلوئر) می توان برای تصفیهی بیشتر سیستم های موجود استفاده کرد.
لاگون ها باید با توجه به مورد و محل استفاده طراحی شوند. طراحی بر اساس عواملی از قبیل نوع خاک، مقدار سطح زمین موجود و آب و هوا انجام میشود. ملاحظات مهم طراحی برای لاگون ها شامل مقدار و نوع فاضلاب مورد تصفیه و درجه ی تصفیهی فاضلاب، مطابق استاندارد می باشد.
پساب خروجی از لاگون ها ممکن است قبل از بازگشت به محیط زیست نیاز به تصفیهی تکمیلی داشته باشد تا ارگانیسم ها یا مواد مغذی ایجاد کنندهی بیماری را از فاضلاب حذف کند.

مزایا :
- لاگون برای طراحی و ساخت در مناطقی که زمین ارزان است میتواند مقرون به صرفه باشد.
- آن ها انرژی کمتری نسبت به بیشتر روش های تصفیه فاضلاب مصرف می کنند.
- کار و نگهداری آن ها ساده است و معمولا فقط به کارکنان نیمه وقت احتیاج دارند.
- آن ها میتوانند استفادهی متناوب و بارهای شوک را بهتر از بسیاری از سیستم ها تحمل کنند و از این رو گزینهی مناسبی برای اردوگاه ها، استراحتگاه ها و سایر موارد فصلی به شمار میروند.
- آن ها در حذف ارگانیسم های عوامل بیماری زا از فاضلاب بسیار موثر هستند.
پساب حاصل از سیستم های لاگون میتواند برای آبیاری مناسب باشد، زیرا دارای مواد مغذی بالا و پاتوژن کم است.
معایب :
- سیستم های لاگون به زمین های بیشتری نسبت به سایر روش های تصفیه نیاز دارند.
- در آب و هوای سرد از کارایی کمتری برخوردار هستند و ممکن است به زمین اضافی یا زمان ماند بیشتری در این مناطق احتیاج داشته باشند.
- بو می تواند در هنگام شکوفایی جلبک ها، آب شدن برف در بهار و آب و هوای سرد در لاگون بی هوازی که به طور نامناسب نگهداری می شوند، آزاردهنده شود.
- لاگون ها تا زمانی که نگهداری نشوند میتوانند منطقهی تولید مثل پشه ها و حشرات دیگر را فراهم کنند.
- آن ها در حذف فلزات سنگین از فاضلاب چندان موثر نیستند.
پساب برخی لاگون ها حاوی جلبک است و برای رسیدن به استاندارد تخلیهی محلی اغلب به تصفیهی اضافی نیاز دارد.
ایمنی و بهداشت :
آموزش ایمنی باید برای صاحبان خانه، اپراتورها و هرکسی که با این سیستم ها کار میکند در دسترس باشد. طبق قوانین در اکثر مناطق، لاگون ها باید توسط نرده های بلند با دروازه های قفل شده احاطه شده و علائم هشدار دهنده به وضوح نصب شده باشد.
نگهداری :
یکی از مزایای لاگون ها این است که آن ها برای کار و نگهداری سیستم ها به ساعت کاری کمتری نیاز دارند. با این حال، این بدان معنا نیست که می توان آن ها را نادیده گرفت. بازرسی، آزمایش، نگهداری سوابق و نگهداری معمول مورد نیاز است و همهی این موارد برای اطمینان از ادامه ی تصفیهی خوب لاگون ها لازم است.
چمن زنی و کنترل رشد علف های هرز در لاگون و اطراف آن یکی از ساده ترین و مهم ترین کارها در نگهداری لاگون است. علف های بلند و علف های هرز مانع از باد میشوند و مناطق تولید مثل مگس ها، پشه ها و سایر حشرات را فراهم میکنند. علف های هرز همچنین میتوانند زباله، چربی و کف را به دام بیندازند که باعث بو میشوند و حشرات را به خود جذب میکنند. علاوه بر این، علف های هرز مرده ممکن است در افزایش سطح BOD نقش داشته باشد. علف های هرز که در سطح آب رشد میکنند فضای با ارزشی را اشغال میکنند که باید توسط جلبک ها اشغال شود، آن ها می توانند از نفوذ نور خورشید به فاضلاب جلوگیری کنند. برگ ها و شاخه های اطراف لاگون را باید برداشت زیرا آن ها می توانند لوله های ورودی و خروجی را مسدود کنند. دیگر اینکه باید عمق لایه ی لجن در لاگون ها حداقل یک بار در سال بررسی شود، اگر مقدار زیادی لجن جمع شود، عملکرد آنها دچار اختلال خواهد شد.