همان طور كه در مقاله ­ي پيشين گفته شد، لاگون يكي از محبوب ترين روش ها براي تصفيه­ي فاضلاب در سراسر جهان است كه از ساده ترين و كم هزينه ترين آن ها نيز به شمار مي­رود.

لاگون ها به ويژه براي جوامع كوچك بسيار مناسب هستند زيرا ساخت لاگون، بهره برداري و نگهداري آن نسبت به ساير سيستم ها هزينه­ي كمتري دارد.

تصفيه­ ي فاضلاب به روش لاگون به زمين بيشتري نياز دارد. در واقع لاگون ها حوضچه هايي هستند كه براي دريافت، نگهداري و تصفيه­ي فاضلاب براي مدت زماني از پيش تعيين شده طراحي شده اند. در صورت لزوم، آن ها با مواد خاك رس يا يك آستر مصنوعي پوشانده مي­شوند تا از نشت به آب زيرزميني جلوگيري كنند.

در اين مقاله به انواع لاگون  شامل لاگون بي هوازي، لاگون هوازي طبيعي و لاگون هوادهي پرداخته مي­شود. همچنين نحوه­ي طراحي تخليه فاضلاب در لاگون مورد مطالعه قرار مي­گيرد.

انواع لاگون

متداولترين لاگون ها عبارتند از:

• لاگون بي هوازي

كلمه­ي بي هوازي به معناي “بدون اكسيژن” است كه شرايط داخل اين نوع لاگون را توصيف مي­كند. از لاگون بي هوازي اغلب براي تصفيه­ي پسماندهاي حيواني حاصل از گاوداري ها، پسماندهاي تجاري يا صنعتي يا به عنوان اولين مرحله­ي تصفيه در سيستم هاي استفاده از دو يا چند لاگون در يك مجموعه­ي سري استفاده مي­شود.

به طور معمول، لاگون بي هوازي براي نگهداري و تصفيه­ي فاضلاب از 20 تا 150 روز طراحي مي­شوند. اين لاگون ها نسبتاً عميق هستند (5/2 تا 5/4 متر) و تقريبا مانند سپتيك تانك كار مي­كنند.

در داخل يك لاگون بي هوازي، مواد جامد موجود در فاضلاب از هم جدا شده و به صورت لايه اي قرار مي­گيرند. لايه­ي فوقاني از چربي، كف و ساير مواد شناور تشكيل شده است. اگر سپتيك تانك قبل از آن نباشد، لايه اي از لجن كه در ته يك لاگون بي هوازي مستقر مي­شود در نهايت انباشته شده و بايد برداشته شود. فاضلاب خروجي از يك لاگون بي هوازي نياز به تصفيه­ي بيشتر دارد.

بو در لاگون بي هوازي مي­تواند مشكل ساز شود. با اين حال، در بسياري از موارد مي­توان بو را از طريق روش هاي مختلفي مانند افزودن نيترات سديم، بازچرخاني پساب و از طريق نگهداري منظم كنترل كرد.

• لاگون هوازي طبيعي

اكسيژن محلول در عمق لاگون هاي هوازي وجود دارد. آن ها بسيار كم عمق تر از ساير لاگون ها هستند، بنابراين نور خورشيد و اكسيژن هوا و باد بهتر مي توانند به فاضلاب نفوذ كنند. به طور كلي، براي آب و هواي گرم و آفتابي كه احتمال يخ زدگي آن ها كمتر است مناسب ترند. فاضلاب معمولاً بايد از 3 تا 50 روز در لاگون هاي هوازي باقي بماند تا به اندازه ي كافي تصفيه شود.

تصفيه­ي فاضلاب به طور طبيعي در بسياري از لاگون هاي هوازي با كمك باكتري هاي هوازي و جلبك ها صورت مي­گيرد. از آنجا كه آن ها بسيار كم عمق هستند، ته آن ها بايد به صورت سنگ فرش و يا توسط موادي پوشانده شوند كه از رشد علف هاي هرز در آن ها جلوگيري مي كند.

گاهي اوقات، فاضلاب موجود در لاگون هاي هوازي بايد مخلوط شود تا نور خورشيد به همه­ي جلبك ها برسد و از تشكيل لايه اي كه مانع عبور هوا و نور خورشيد مي شود، جلوگيري كند.

• لاگون هوادهي

به كارگيري لاگون هوادهي در جوامع كوچك معمول است. اين سيستم ها از هواده براي مخلوط كردن محتويات حوضچه و افزودن اكسيژن به فاضلاب استفاده مي­كنند. بعضي اوقات بسته به ميزان هوادهي، به صورت لاگون هاي تركيبي جزئي يا تركيبي كامل شناخته مي شوند. لاگون هاي هوادهي تركيبي جزئي غالبا لاگون هاي بي هوازي هستند كه براي دريافت فاضلاب بيشتر، سازگار و به روز شده اند.

به استثناي طرح هاي باد محور، بيشتر هواده ها براي كار به انرژي نياز دارند. با اين حال، هزينه هاي انرژي تقريبا هميشه به طور قابل توجهي كمتر از ساير سيستم هاي تصفيه­ي مكانيكي است. هوادهي باعث كارايي بيشتر تصفيه مي­شود كه در برخي موارد هزينه هاي انرژي را جبران مي­كند. لاگون هاي هوادهي به سطح زمين كمتري و زمان نگهداري كمتر نياز دارند.

زمان دقيق نگهداري فاضلاب در لاگون ها بر اساس عواملي مانند طراحي خاص، ميزان فاضلاب تصفيه شده و سطح تصفيه مورد نظر است.

طراحي تخليه­­ ي فاضلاب در لاگون ها

ويژگي طراحي كه مي­تواند لاگون ها را متمايز كند نحوه­ي تخليه­ ي فاضلاب لاگون است.

• لاگون هاي تخليه ي مداوم

اين لاگون ها فاضلاب را به طور مداوم به يك حوضچه­ي نگهداري مي­برند، بنابراين ميزان خروجي تقريبا برابر ميزان ورودي است. الگوي جريان هيدروليكي در لاگون طوري طراحي شده است كه فاضلاب به اندازه­ي كافي در لاگون باقي مي­ماند تا قبل از رسيدن به محل خروجي، تصفيه شود.

• لاگون هاي تخليه­ ي كنترل شده

در اين لاگون ها، فاضلاب به مقدار كنترل شده معمولا يك يا دو بار در سال تخليه مي­شود. اين روش در آب و هواي سرد در بهار و پاييز انجام مي­شود.

• لاگون هاي تخليه­ ي با گراف هاي هيدروليكي كنترل شده

از اين طرح مي­توان براي لاگون هايي استفاده كرد كه مستقيما به آب هاي سطحي تخليه مي­شوند. اين دستگاه شامل وسايلي است كه سطح و كيفيت فاضلاب و آب دريافت كننده و سرعت آب گيرنده را اندازه گيري مي­كنند تا شرايط مطلوب تر براي تخليه تعيين شود. اين روش گاهي اوقات مي­تواند نياز به تصفيه­ي بيشتر را از بين ببرد.

• لاگون هاي نگهداري كامل

اين لاگون ها فقط در آب و هواي بسيار خشك كه سرعت تبخير بسيار بيشتر از ميزان باران است، عملي هستند. فاضلاب هرگز از اين نوع لاگون ها خارج نمي­شود. در عوض اجازه­ي تبخير دارد.

شركت پرتو كنترل هوشمند آمادگي هرگونه مشاوره در زمينه­ ي استفاده از لاگون را دارد.