سختی گیر های رزینی، متداول ترین روش برای حذف سختی آب هستند. در سختی گیر های رزینی، کلسیم و منیزیم با سدیم تعویض شده و آب سخت را به آب نرم تبدیل می کنند.

سختی آب عموماً برحسب میلی گرم درلیتر یا میلی اکی والان برلیتر کربنات کلسیم اندازه گیری و غالباً براساس سختی کل(TH)، مجموع سختی کربناته (CH) و سختی غیرکربناته(NCH)  اعلام می شود. سختی کربناته به سختی ناشی ازترکیبات کربنات و بی کربنات کلسیم و منیزیم اطلاق می شود درحالی که سختی غیرکربناته دلالت برسختی ناشی از ترکیبات کلسیم و منیزیم با سایر آنیون ها مانند سولفات، کلراید و نیترات دارد. از آن جا که سختی کربناته در تشکیل رسوب در تأسیسات حرارتی و دیگ های بخار نقش دارد، از این لحاظ از سختی غیر کربناته مهم تر می باشد. سختی کربنات گاهاً تحت عنوان سختی موقت بیان می شود زیرا این سختی را می توان به راحتی با حرارت دادن از آب جدا نمود.