پمپ ايرليفت

مزايا

هزينه ي اوليه ي آن پايين است.

تعمير و نگهداري كمتري نياز دارند.

نصب آسان دارند.

در برابر انسداد مقاوم هستند.

فضاي كمي را اشغال مي كنند.

طراحي و ساخت آساني دارند.

تنظيم ميزان دبي آن ها آسان است.

نسبت به پمپ هاي مكانيكي معمولي با كاربردهاي بيشتري سازگار هستند.

بر خلاف پمپ های دیگر، امکان سوختن سیم پیچ، معیوب شدن بلبرینگ و دیگر قطعات در آن وجود ندارد.

معايب

توانايي مكش كمي دارند.

براي مخازن با ارتفاع زياد، بازدهي خوبي ندارند.

با ورود هوا به حوضچه هاي تصفيه ي فاضلاب بي هوازي منجر به كاهش كيفيت عملكرد در آن ها مي شوند.

ساختار

پمپ airlift از يك لوله ي عمودي تشكيل شده است كه به دو قسمت تقسيم مي شود. به قسمتي كه مربوط به انتهاي لوله تا محل تزريق هوا است، لوله ي مكش و به قسمتي كه  بين محل تزريق هوا و محل تخليه قرار دارد، لوله ي بالابر گفته مي شود. عمل هل دادن هوا به تزريق هوا در پايين لوله بستگي دارد. كمپرسور هوا براي تامين هواي فشرده يا گاز مورد نياز با ميزان فشار انتخابي استفاده مي شود.

نسبت غوطه وري

يكي از پارامترهاي مهمي كه در عملكرد پمپ هوا نقش بسزايي دارد، نسبت غوطه وري است كه به صورت نسبت عمق غوطه وري به طول كل لوله تعريف مي شود:

عملكرد ايرليفت

سيستم هاي ايرليفت، دستگاه هاي ساده اي هستند كه با هوا يا گاز فشرده كار مي كنند. عملكرد آن ها هم بر اساس تاثير نيروي شناوري حباب ها و هم اختلاف فشار بين نقاط تزريق و تخليه ي پمپ است. فاز گازي به پايين لوله تزريق مي شود و از آنجا كه گاز داراي چگالي كمتري نسبت به مايع است، به سرعت در لوله بالا مي رود. فشار و اينرسي گاز صعودي، فاز مايع را وادار مي كند تا در همان جهت حركت كند. نيروهاي مسلط بر مخلوط هوا-آب موجود در پمپ ايرليفت، نيروي جاذبه، اينرسي و شناوري هستند. نيروي شناوري در حالي كه نيروي جاذبه با آن مخالفت مي كند به عنوان نيروي بالابرنده عمل مي كند. اگر نيروهاي محرك به اندازه ي كافي بزرگ باشند، مايع در امتداد لوله بالا مي رود و در سطحی بالاتر از سطح غوطه وري تخليه مي شود. در غير اين صورت، مايع فقط تا حدي بالا مي رود كه اين نيروهاي عمل كننده برابر باشند. بسته به نوع جريان دو فاز در لوله ي بالابر، شرايط مختلفي وجود دارد. در جريان حباب دار، مخلوط آب و هوا سبك تر از آب تك فاز است، بنابراين به سطح بالايي منتقل مي شود. نيروي اينرسي حباب هاي هواي تزريق شده، آب اطراف را جابجا كرده و تا سطح بالايي از لوله حركت مي كند. البته این سیال حباب دار را نمي توان به ارتفاع های بالایی پمپاژ كرد. چرا که نيروي محركه براي بالا بردن آب در مقابل گرانش كافي نيست.

انواع سيستم هاي ايرليفت

عمل انتقال هوا داخل لوله ي بالابرنده به شكل لوله و محل تزريق هوا يا گاز در پايين لوله بستگي دارد. ایرلیفت در عمدتا سه نوع معمولي، پله اي و مخروطي وجود دارد.

نوع معمولي:

ساده ترين نوع از سيستم هاي ايرليفت است كه در آن لوله ي بالابرنده داراي سطح مقطع ثابت در طول خود است.

نوع پله اي:

اين نوع از سيستم هاي ايرليفت در طول لوله ي خود شاهد افزايش ناگهاني سطح مقطع به صورت پله اي هستند. پيشنهاداتي براي نسبت ارتفاع و قطر مطلوب اين نوع از سيستم هاي پمپاژ وجود دارد.

نوع مخروطي:

مطالعه بر روي نوع پله اي نشان مي دهد كه بزرگ شدن ناگهاني در سطح مقطع لوله ي بالابرنده مي تواند به دليل جدا شدن جريان، انبساط ناگهاني مايع و ايجاد جريان ثانويه، باعث از بين رفتن افت هد شود. در صورت بزرگ شدن ناگهاني، فقط كسري از كاهش انرژي جنبشي را مي توان به عنوان افزايش انرژي فشار بازيابي كرد. بقيه به عنوان گرما پراكنده مي شود. بنابراين، منطقي به نظر مي رسد كه قطر لوله ي بالابرنده را به روش ملايم تري به طور مداوم افزايش دهيم كه همان نوع مخروطي است. افزايش سطح مقطع در امتداد لوله ي بالابرنده به دليل هندسه ي مخروطي مي تواند كارايي پمپ را افزايش دهد. اين موضوع به دليل نوع جريان و شرايط كار در پمپ ايرليفت مي باشد. اشكال اين روش ساخت ايرليفت با هندسه اي نسبتا پيچيده است.

شرکت پرتو کنترل هوشمند با توجه به نیاز و درخواست شما خریدار محترم، امکان تولید انواع ایرلیفت پمپ از جنس کربن استیل با پوشش گالوانیزه، کربن استیل با پوشش چند لایه اپوکسی ضد خوردگی، استنلس استیل و همچنین پلی اتیلنی را دارد.