صنايع لبني يكي از صنايع عمده مصرف كننده آب و بالطبع توليد كننده فاضلاب هستند. بنابراين تصفيه و استفاده مجدد از فاضلاب صنایع لبنی يكي از اولويت هاي زيست محيطي است.

در حال حاضر، قوانين سخت گيرانه زيست محيطي و هم چنين افزايش هزينه هاي تأمين آب و تصفيه فاضلاب، عزم و انگيزه مديران را جهت بهبود فرايند تصفيه فاضلاب افزايش داده است. درجه تصفيه به قوانين زيست محيطی كشوري و منطقه اي بستگي دارد.

در حالي كه عمده كارخانجات بزرگ لبني داراي تصفيه خانه هاي اختصاصي بوده و يا در صورت امكان فاضلاب خود را به درون فاضلابرو شهري دفع مي نمايند، مواردي از دفع فاضلاب به دريا و يا آبياري مزارع مشاهده مي شود. در مقابل، بيش تر كارخانجات كوچك لبني فاضلاب خود را با استفاده از روش آبياري مراتع و پخش در سطح زمين تصفيه مي نمايند. بنابراين پتانسيل آلودگي آب هاي سطحي و زيرزميني از اين طريق وجود دارد.

عمده آب مصرفي در كارخانجات لبني براي فرايندهايي از قبيل تميز كردن و شستشوي كف، بطري ها، جعبه ها، وسايل نقليه، تجهيزات و مخازن كارخانه و هم چنين درون تانكرهاي حمل و ذخيره سازي شير به كار مي رود.

شستشوي مخازن خط توليد در سه مرحله انجام مي شود. اين مراحل عبارتند از :

آبكشي مقدماتي براي حذف مواد خام يا محصولات خارج شده از تجهيزات

شستشوي سطوح تجهيزات تميز شده در مرحله اول با استفاده از آب داغ حاوي مواد قليايي

در نهايت شستشوي سرد پاياني براي آبكشي و حذف باقيمانده مواد قليايي سوزش آور

فاضلاب صنعتی یکی از مهم ترین منابع آلودگی آب هاست. انواع مختلفی از فاضلاب صنعتی بر اساس صنایع مختلف وجود دارد. میزان قابل توجهی از پساب های صنعتی در رودخانه ها، دریاچه ها و مناطق زیستی رها شده اند که این عمل باعث بروز مشکلات آلایندگی جدی در آب های محیطی و به دنبال آن موجب تأثیرات منفی بر اکوسیستم و زندگی انسان ها شده است. هر بخش از صنعت یک نوع خاص از آلودگی تولید می کند که فرایند تصفیه فاضلاب ناشی از آن ها نیز باید بر اساس نوع خاص آلاینده طراحی شود.

مقدار پساب به سطح فنی فرایند در هر بخش صنعتی بستگی دارد و طبیعتاً با توسعه در تکنولوژی های صنعتی از مقدار آن کاسته می شود. نرخ افزایشی پساب های صنعتی در کشورهای در حال توسعه بسیار بیش تر از کشورهای توسعه یافته است. این حقیقت نشان می دهد که آلاینده های صنعتی، به عنوان یک مسئله زیست محیطی، از کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه در قرن ۲۱ منتقل شده است.

فاضلاب کارگاه های قالیشویی حاوی مقادیر زیادی از شوینده ها (Deterjent)، ذرات جامد (خاک، کرک و … ) و رنگ می باشد تقریباً مانند فاضلاب شهری است و تمام پارامترهای اندازه گیری شده آن بیش از رنج استانداردهای خروجی پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست است و این پساب ها نباید بدون هیچ گونه تصفیه ای وارد آب های زیرزمینی و سطحی می شوند. لذا قبل از تخلیه به محیط زیست، تصفیه فاضلاب قالیشویی لازم و ضروری می باشد.

با توجه به افزایش روزافزون خودروها در سطح جامعه و به تبع آن ایجاد واحد های کارواش به صورت گسترده، نیاز به تصفیه پساب کارواش به صورت مجزا احساس می شود؛ چرا که نوع پساب آن ها با فاضلاب بهداشتی متفاوت بوده و قبل از رهایش آن ها به شبکه فاضلاب شهری باید مراحل تصفیه مقدماتی بر روی آن ها انجام شود. پساب کارواش‌ها در اثر شست و شوي بخش‌هاي مختلف اتومبيل‌ها مانند روشويي، موتورشويي و زيرشويي توليد مي‌شود. پساب کارواش‌ها دارای آلاینده ‌هایی مانند چربی و روغن، دترجنت‌ها (شوینده‌ها) ، فسفات‌ها، مواد شیمیایی مانند جوهر نمک و هم چنین گل‌ و لای است که به لحاظ زیست محیطی حذف این آلاینده‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است؛ چرا که مواد شیمیایی مورد استفاده در فرآیند شستن خودروها منجر به تغییر کیفیت شیمیایی آب شده و روغن و گریس مصرفی نیز باعث آلودگی جدی آب های سطحی و زیرزمینی می شود.